Reeds vele jaren schilder ik in het eigen dorp Barsingerhorn en de direkte omgeving. Het zijn dorpsgezichten en landschappen in aquarel. Regelmatig zijn de stolpen een schilderonderwerp en soms ook om een beeld te bewaren als slopen dreigt.
>
1 min
In 2004 is de Maartje Cornelis Hoeve, provinciaal monument, geheel gerenoveerd. Met behoud van het oude en met oog op de toekomst. Stolpbehoud is mogelijk wanneer bewoners meer mogelijkheden krijgen voor het realiseren van activiteiten. Denk aan zorgboerderijen, B&B’s, vergaderruimtes, trouwlocaties, huisconcerten en ga zo maar door. De Maartje Cornelis Hoeve is ondertussen B&B, trouwlocatie en locatie voor huisconcerten. Het beleid van gemeentes en provincies is bepalend voor het behouden of verdwijnen van de stolp. De kerk is overigens ook provinciaal monument en daardoor ook in zeer goede staat.
> 0 min
De kleine schuur wordt al vermeld op een document uit 1830, samen met de boerderij op de Heerenweg 21. Mogelijk dateert de schuur uit de achttiende eeuw. Het oostelijke gedeelte is van latere datum, in de noordgevel is de inkassing te zien als gevolg van de verlenging van de gevel. Het is niet uitgesloten dat bij de verbouwing de gevel is verhoogd, gezien een strook rode baksteen van afwijkens formaat en een strook gele baksteen onder de goot. Als gevolg van de verlenging is de oostelijke topgevel volledig in baksteen opgetrokken (in tegenstelling tot de houten topgevel aan de westkant). De zuidgevel is waarschijnlijk in de negentiende eeuw aangepast.
> 1 min
De boerderij is van het gekeerde Westfriese type. Het gebouw staat bij de kruising van de Heerenweg met de Mieldijk. Op een kaart uit het begin van de zeventiende eeuw is op deze plek al een boerderij aangegeven. De oudste vermelding die tot nu toe gevonden is geeft aan dat JannetjeDekker in 1827 eigenaar is van de boerderij. Het pand is een aantal malen verbouwd waardoor datering erg moeilijk is. Er hebben verbouwingen plaatsgevonden in 1902, 1933, 1955 en 1961. Tot de oudste onderdelen van de boerderij behoren de zuidgevel die in de negentiende eeuw is voorzien van vier T-vormige schuiframen en een ingang; de twee schouwen die zijn betegeld met zeventiende- en achttiende-eeuwse tegels; en de zeventiende-eeuwse stoepsteen die op de Mieldijk heeft gestaan bij de ingang van de dars. De stoepsteen draagt een afbeelding van een mannenkop of masker met twee oren, waarbij de onderste helft van het gezicht lijkt over te gaan in een leeuwenkop.
> 1 min
De stolpschuur is van het Westfriese type. Het pand komt al voor op een kaart uit omstreeks 1830, samen met de naastgelegen boerderij. Mogelijk dat de schuur al uit de achttiende eeuw stamt. De schuur ligt achter de boerderij. De ingang is gericht op de Mieldijk. De noordgevel is waarschijnlijk in 1902 opnieuw gemetseld waarbij het patroon met rode en gele baksteen is aangebracht.
> 1 min
Het dorp Barsingerhorn was het eerste voorbeeld van de mogelijkheid tot het beschermen van provinciale stads- en dorpsgezichten.
Het gehele beschermde dorpsgezicht wordt gekenmerkt door het voorkomen van cultuurhistorische, landschappelijk en natuurwaarden. Onder cultuurhistorische waarden worden historisch-geografische, archeologische en architectuurhistorische waarden verstaan. Landschappelijke waarden in het gebied worden bepaald door de belevingswaarde van het landschap. Ten slotte ontleent het dorp zijn natuurwaarden aan de aanwezige flora en fauna in het buitengebied.
> 1 min
Het grafteken op het graf is gemaakt van hout en vervaardigd in 1903. Het bestaat uit een los in de grond gestoken plank uit één stuk met inscriptie en boven uitlopend in een spits en twee hoekbeeindigingen. De bovenkant heeft geen afdekplaat en kroonlijst.
De inscriptie van het graf luidt: ‘HIER RUST // PIETER KATER Gz/ overl 5 sept 1902 / in den ouderdom van 68 jaren en 9 maanden// EN // NEELTJE SMIT/ Echtgenoote van / P. KATER GZ. / overl: 1 dec: 1914. / in den ouderdom van ruim 77 jaren’.
Pieter Kater was arbeider. Het echtpaar Kater-Smit had een zoon Cornelis Kater, de veehouder was.
> 1 min
Het houten grafteken van graf 200 op de Herenweg in Barsingerhorn bestaat uit een plank dat is afgedekt met een kroonlijst van twee houten delen. Op het grafteken is de volgende inscriptie te zien: ‘Hier rusten / E. Wardenaar / overleden / 20 april / 1879 / in den ouder- / dom van / 11 jaar en J. Floot / overleden / 12 januari 1883 / in den ouder- / dom van / 42 jaar’.
De begraafplaats De Algemene Begraafplaats in Barsingerhorn werd omstreeks 1872 in gebruik genomen. Van de houten graftekens die in Barsingerhorn en omgeving veel voorkwamen zijn maar weinig exemplaren overgebleven. Deze houten graftekens markeren de graven van minder welgestelde personen en families, waarvan de nabestaanden geen geld konden opbrangen voor een gedenkplaat uit natuursteen. Het grafteken is één van de drie houten tekens die nog op de begraafplaats van Barsingerhorn aanwezig zijn.
> 1 min
Tegenwoordig is de abri in gebruik als veestalling. De N.V. Tramweg Wieringen-Schagen (de WS) werd op 27 juni 1907 opgericht met de bedoeling uitvoering te geven aan het plan voor de tramweg tussen Wieringen en Schagen. Dit plan bestond al sinds 1901.
Voor een deel maakte de tramweg gebruik vna al bestaande rails van de Hollandse Spoorwegmaatschappij en de Stoomtram Maatschappij West-Friesland. Bij Barsingerhorn splitste de tramlijn van de WS zich af en ging over eigen baan in de richting van Wieringerwaard en het eindpunt Van Ewijcksluis. Hiervandaan werd er een aansluitende veerdienst met het eiland Wieringen onderhouden. In 1912 werd de tramlijn geopend. Enkel 24 jaar heeft de WS gereden, in 1936 volgde al een sluiting.
De abri werd ongeveer in 1910 met drie andere identieke abri’s gebouwd.
> 1 min
De voormalige doopsgezinde kerk (vermaning) werd gebouwd in 1862 door Pieter Brugman, timmerman en aannemer in Nieuwe Niedorp. Het oorspronkelijke ensemble van kerkgebouw met aangebouwde kerkeraadskamer, pastorie, stalgebouw en boomgaard, heeft in de loop van de tijd enige veranderingen ondergaan. In 1938-1939 verdween de stal. De pastorie en de kerkeraadskamer werden vervangen door nieuwbouw. De huidige bestemming als kunstenaarswoning en atelier kreeg de vermaning in 1978 , waarbij het interieur geheel aan de nieuwe functie werd aangepast.
> 1 min
Barsingerhorn is een provinciaal beschermd dorpsgezicht en niet zonder reden. Het dorp in de buurt van Schagen heeft een lange geschiedenis die weinig bekend is en meer aandacht verdient. Dat geldt ook voor de oude dorpskerk die nu verdwenen is.
> 3 min
Kees Bakker was 12 jaar en scholier aan de ULO in Schagen, toen er op 17 april 1945 op de boerderij van zijn ouders twee gezinnen onderdak zochten. Tien personen uit de ondergelopen Wieringermeerpolder werden opgevangen. Voor het gezin Bakker, wonend in buurtschap De Hemme onder de rook van Kolhorn, waren de polderevacués de zoveelste gasten in een lange rij. “Ik begrijp tot op de dag van vandaag niet hoe mijn moeder dit allemaal aan kon.”
> 5 min