Zandwerven
De ondergrond van Zandwerven is 4500 jaar geleden ontstaan in een getijdengebied, waarschijnlijk in de bocht van een zeer actieve geul. Deze geul mondde bij Bergen uit in de Noordzee. Het zand dat hier werd afgezet werd verstoven en vormde een duin. Dit werd de meest oostelijke strandwal van Noord-Holland. Later begroeide dit duin en werd geschikt als akkerland. De akkers werden tot driemaal toe weer overstoven.
Het zand van Zandwerven werd voor allerlei doeleinden gebruikt. De duinen werden afgegraven. In 1928 werden tijdens het afgraven voor het eerst gereedschappen gevonden uit het neolithicum. Kort hierop volgde het eerste onderzoek en werd geconstateerd dat hier de eerst bekende nederzetting uit het neolithicum was gevonden.
Dat weerhield de bewoners van Zandwerven overigens niet om door te gaan met het afgraven van het duingebied. Er zijn zo veel sporen verloren gegaan. In de jaren vijftig werd op grote schaal archeologisch onderzoek verricht. Men vond toen vier lagen van menselijke activiteit waarvan de oudste uit 2400 v. Chr. Nu is van het oorspronkelijke duingebied niets meer zichtbaar. Alleen de naam herinnert nog aan de bijzondere ondergrond.
0 min