Jan zonder geld
Het molenaarsbestaan is altijd armoe troef geweest. Bijbaantje waren dan ook noodzakelijk om het hoofd boven water te houden. Geen wonder dat molenaar ‘Jan zonder geld’ droomt van een ander bestaan. Maar het noodlot beslist anders.
>Het molenaarsbestaan is altijd armoe troef geweest. Bijbaantje waren dan ook noodzakelijk om het hoofd boven water te houden. Geen wonder dat molenaar ‘Jan zonder geld’ droomt van een ander bestaan. Maar het noodlot beslist anders.
>Molens zijn werktuigen. Zij stellen eisen aan hun omgeving om in een goede conditie te blijven. Een molen die stilstaat, raakt in verval. De Vereniging de Hollandsche Molen heeft zich ingespannen om voor de molens in Nederland regels voor de omgeving op te stellen tot behoud van de molens: de molenbiotoop. Wat gebeurt er als er een nieuwe wijk in de nabije omgeving van een molen wordt gepland?
>Het gemeentehuis van de gemeente Schermer is een voormalige herenboerderij genaamd ‘Wittenburg’. Het pand bestaat uit een representatief voorhuis met aangebouwsde stolpschuur van het Noord-Hollandse type.
De voormalige boerderij werd ontworpen en gebouwd in 1889 door aannemer Johannes Hulle en wordt omringd door een rechthoekig erf.Het complex bevatte in oorsprong ook een koetshuis dat ten noordwesten van de voormalige boerderij stond.
>In Stompetoren staat voor de Kerk waaraan het dorp zijn naam ontleed een monument “ter nagedachtenis aan de 13 verzetsmensen die bij de Slag van Rustenburg (1944) zijn omgekomen en aan alle medeburgers die door oorlogshandelingen zijn omgekomen”. De namen van de omgekomen verzetshelden zijn: Dirk de Boer DZ, Piet de Boer, Johannes de Jong, Piet Koning, Floor Niele, Johannes de Reus, Siem Spierenburg, Gerard Veldman, Jacob Wagenaar, Piet Wagenaar, Jan Walter, Rein Witteveen en Frans van der Zeijden.
>Ze komen uit een gezin van twaalf kinderen en luisteren naar klinkende katholieke namen: Marinus Johannes (72 jaar), Theodorus Adrianus (77 jaar) en Afra Cornelia (82 jaar). Aan de Noordervaart tussen Stompetoren en Schermerhorn waar het doorgaande verkeer onophoudelijk voorbij zoeft, houden de drie hun boerderij nog altijd in bedrijf. “Voor het geld is het allang niet meer nodig, maar we willen niet achter de geraniums zitten.” De ouderwetse manier van wonen en werken van ‘de Mullen’ was in de tijd van hun ouders en grootouders een vanzelfsprekendheid. Anno 2011 is het een zeldzaamheid geworden.
>