Velserbroek

Grafheuvel Velserbroek

Vanaf het laat-neolithicum tot en met de vroege bronstijd werd in ieder geval een deel van de doden in grafheuvels begraven. Wat er met het andere deel werd gedaan is niet bekend. Uit Velsen zijn uit deze periode vijf grafheuvels bekend. De meest zuidelijke heuvel in Velserbroek (datering 2000-1700 v. Chr.) is de begraafplaats van een man die in hurkhouding in een grafkuil was begraven. Voor zijn begrafenis waren zijn voeten afgezet. Het graf is afgedekt met een deksel van boombast en een lage heuvel met een doorsnede van ongeveer 18 meter. Er zijn geen bijgiften aangetroffen. Later is er een schedel (of hoofd) van een kind bijgezet in de heuvel en is de heuvel verhoogd. De grafheuvel bleef lange tijd zichtbaar in het landschap en werd gebruikt bij rituele handelingen. Dit ging 1500-2000 jaar door. Onder andere zijn menselijke crematieresten begraven in de heuvel en zijn er vuren aangelegd. Rond 1400 v. Chr. werd 200 meter westwaarts weer een grafheuvel opgeworpen. De man of vrouw hierin werd op de rug begraven met een bronzen zwaard en een bronzen hielbijl aan de rechterzijde. Bij het hoofd lagen twee gouden sieraden; spiralen die waarschijnlijk als haarsieraad dienden.

> 0 min

Fort benoorden Spaarndam

Decennia lang lag het fort benoorden Spaarndam er verlaten bij. Totdat een groep vrijwilligers rond het jaar 2000 bekwaam en geduldig de vastgeroeste sloten en deuren open maakte en gewapend met zaklantaarns de onbekende duisternis in stapten. Naast heel veel spinnenwebben en troep, troffen zij een vrijwel authentiek fort aan. Na het nodige opknapwerk gaf het fort pas zijn ware schatten bloot: onder de witgekalkte muren kwamen allerlei muurschilderingen tevoorschijn. De hoeveelheid en diversiteit aan historische schilderingen en tekeningen maken het fort, gelegen in het Westfront, uniek binnen de Stelling van Amsterdam. Het ontrafelen van de verhalen achter deze antieke ‘graffiti’ gaat tot op de dag van vandaag door.

> 4 min