Het karakter van Noord-Holland
De provincie Noord-Holland vierde in 2010 haar 170ste verjaardag. Hoe is de provincie eigenlijk ontstaan en wat kenmerkt Noord-Holland? In hoeverre is er sprake van een Noord-Hollands karakter?
De contouren zijn duidelijk: Noord-Holland steekt als een schiereiland in de zee, met het eiland Texel als het puntje op de i. Maar de grenzen in het zuiden van de provincie zijn toch vooral het gevolg van ruzie en toeval. Zo is de scheiding tussen het Gooi en Utrecht het resultaat van een langdurige krachtmeting tussen de bisschoppen van Utrecht en de graven van Holland in de middeleeuwen. De grens tussen Noord- en Zuid-Holland is het gevolg van een politieke beslissing: Holland werd in de negentiende eeuw te groot gevonden en moest gesplitst. Niet alleen de grenzen zijn enigszins willekeurig, de samenstelling van de bevolking is dat ook. Al sinds de prehistorie kwamen vele immigranten van heinde en verre naar deze windstreken. In de Gouden Eeuw trokken grote groepen Duitse en Scandinavische arbeidsmigranten naar Noord-Holland. Aangetrokken door de relatief grote godsdienstvrijheid kwamen hier ook tal van vluchtelingen en mensen die vervolgd werden. In de twintigste eeuw kwamen de immigranten van over de hele wereld op zoek naar een beter bestaan. Daarmee is Noord-Holland een smeltkroes van stammen en volkeren geworden. En na elke golf nieuwe inwoners moest er naar een nieuwe eenheid worden gezocht. De Noord-Hollanders staan voor de uitdaging om dat ook nu en in de toekomst te blijven doen.

Dikbil voor de kerk
Collectie Provinciale Atlas Noord-Holland
Ontstaan Noord-Holland
Noord-Holland bestaat nog maar anderhalve eeuw. Daarvoor was het een onderdeel van het gewest Holland. Dat was de rijkste en machtigste provincie in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Maar in 1795 veranderden de verhoudingen. De oude zelfstandigheid van de gewesten ging verloren. Holland werd een provincie in een land dat ‘één en ondeelbaar’ was. Nadat Nederland onder Franse controle was gebracht, verdeelde Napoleon in 1807 Holland in Amstelland en Maasland. Het waren bestuurlijke gebieden die grofweg overeenkwamen met het latere Noord- en Zuid-Holland. Nadat Napoleon ten val was gebracht, werd Willem I in 1813 koning van Nederland. Holland werd wel weer verenigd tot één provincie, maar bleef in de praktijk verdeeld. Er was weliswaar één College van Provinciale Staten, maar er waren twee Colleges van Gedeputeerde Staten met twee gouverneurs. Eén voor het zuidelijke en één voor het noordelijke gedeelte. Dat was toch wat ingewikkeld. In 1840 stemde de Tweede Kamer met een grote meerderheid voor de scheiding van Noord- en Zuid-Holland. De bevolking zelf leek zich weinig te interesseren voor dit besluit.

Noord- en Zuid Holland één gewest, kaart uit de 18e eeuw.
Collectie Provinciale Atlas Noord-Holland
Sterke identiteiten in Noord-Holland
Holland en Nederland worden vaak als synoniemen gebruikt. Zeker in het buitenland. Limburgers, Zeeuwen en Groningers kunnen zich daar flink aan ergeren. Noord- en Zuid-Hollanders storen zich er op hun beurt niet erg aan dat de Hollandse en de Nederlandse identiteit vaak door elkaar gebruikt worden. Dat is waarschijnlijk het gevolg van het feit dat het zwaartepunt van Nederland op tal van terreinen in het westen lag. Waar Noord-Hollanders zich soms aan ergeren is het overwicht van Amsterdam in de provincie. Die stad moet niet denken voor de hele provincie te staan. Binnen de provincie gelden sterke regionale en lokale identiteiten. Elke plaats en streek kent zijn eigen historische vereniging. Voor nieuwkomers uit binnen- en buitenland is het daardoor soms lastig hun eigen plekje te vinden en er op hun eigen manier bij te horen.
Noord-Hollandse karaktertrekken
Kunnen we eigenlijk spreken van een eigen karakter van Noord-Holland? Vallen niet vooral de onderlinge verschillen tussen mensen, tijden, plaatsen en regio’s op? Toch zijn er ook overeenkomsten te vinden in die verscheidenheid. Zaanse molenaars uit de zeventiende eeuw veranderden de drassige Zaanstreek in het eerste industriegebied ter wereld. Boeren wisten in de negentiende eeuw de onherbergzame, modderige Haarlemmermeerpolder winstgevend te maken. Ieder heeft op zijn eigen manier blijk gegeven van een grote ondernemingslust en pioniersgeest. Het zijn de inwoners geweest die met vereende krachten een welvarende regio van Noord-Holland wisten te maken. Constant strijdend tegen het vele water. Naast ondernemingslust en een pioniersgeest, is er nog een opvallend element dat Noord-Hollanders verbindt. Of het nu gaat om een Waterlandse doper uit de zestiende eeuw, een Amsterdamse joodse diamantair uit de negentiende eeuw of een Turkse Zaandammer uit de eenentwintigste-eeuw. Allemaal hebben ze baat gehad bij tolerantie. Dat was niet altijd het gevolg van verheven idealen. Al vroeg was duidelijk dat het verstandig was om elkaar enige ruimte te laten. Vooral als men de handel wilde laten floreren en de maatschappelijke rust wilde bewaren. Tolerantie was vaak een pragmatisch smeermiddel. De cultuur en economie van Noord-Holland profiteerden hiervan.

Wachten op de Meidenmarkt
Collectie Provinciale Atlas Noord-Holland

Picknicktafeltje in Zeedijk Waterland
Collectie Provinciale Atlas Noord-Holland

Akkers in Noord-Holland
Collectie Provinciale Atlas Noord-Holland