Wierdijk.
Wierdijk.
Dijk als muur
Deze dijken hadden een front van gedroogd en samengeperst wier (eigenlijk zeegras). Erachter werd het wier verstevigd met een aarden wal. Het wier werd op zijn plaats gehouden door houten palen die in de grond werden gestoken. Het zwakke punt van deze dijken was het steile front. Wanneer buitendijks land ontbrak beukten de golven direct op de dijk die meer de vorm van een muur had. Door de golfslag werden de dijken ondergraven. Ook moest het wier door inklinken steeds worden aangevuld.
Paalworm
Na de Allerheiligenvloed van 1 november 1570 stonden grote delen van Holland onder water. Mede door de paalworm, die de houten palen aantastte, ging men over tot een andere vorm van dijkaanleg. De nieuwe dijken hadden een flauwer talud dat aan de voet was versterkt door keien. Door de geïsoleerde ligging kreeg Wieringen pas laat met de paalworm te maken, maar aan het eind van de achttiende eeuw werden ook hier de oude dijken vervangen door nieuwe. Door het buitendijkse land van de Waard Nieuwland en de bedijking hiervan in 1848 is de Wierdijk aan de zuidkant van het eiland blijven bestaan.
Provinciaal monument
De Wierdijk is sinds 1986 een provinciaal monument. Enige jaren geleden zijn de verschillende ontwikkelingsfasen van de Wierdijk ter hoogte van de Burgerweg gereconstrueerd waardoor men zich een beeld kan vormen hoe deze er vroeger heeft uitgezien.
Publicatiedatum: 08/07/2014
Vul deze informatie aan of geef een reactie.