Oneindig Noord-HollandBeleef de geschiedenis van jouw provincie

Dik Trom en het snoepwinkeltje

Hier zie je het snoepwinkeltje waar Dik Trom ooit suikerballen kocht. Op een dag maakte Dik een wandeling in de buurt en zag hij een meisje onder een boom staan. Dik zegt het meisje gedag, maar zij zegt helemaal niets. Dan probeert Dik het nog een keer:n n'k Heb eene broek aan!’ zei Dik met trots.n‘En ik heb suikerballetjes. Die heb jij niet, lekkertjes,’ was het antwoord van de jonge dame, terwijl ze haar hoofd langzaam op en neer bewoog.n‘Laat eens zien? Zijn ze lekker?’ vroeg Dik, die een liefhebber was van alles, wat goed smaakte.n‘Neen, ik houd ze zelf. Hoe heet jij?’n‘Dik.’n‘Ik niet, ik ben Anneke.’n‘En waar zijn de suikerballetjes?’ vroeg Dik, die er grooten trek in had.n‘In mijn zak, maar je krijgt ze niet.’n‘Laat ze eens zien? Ze zijn toch niet eens lekker,’ meende Dik.nAnneke tastte in den zak en liet den schat zien. Diks oogen blonken van begeerigheid, en terwijl hij de hand uitstak, zeide hij:n‘Ik wil ze hebben. Toe, dan mag je met me spelen.’nAnneke vond dat aanbod nog al aannemelijk. Ze stak een balletje in den mond, beet het in twee stukken en gaf een ervan aan Dik, die het dadelijk opat.

Book 2 min

Dik Trom en het meisje met de suikerballetjes

Bron: Stichting Schooltje van Dik Trom

0c4ed8907f7b323e6c92f515ea49bec57ca2c7b70c4ed8907f7b323e6c92f515ea49bec57ca2c7b7

“Van wie heb je ze?” vroeg hij.“Gekocht, daar, voor een cent.”Dik volgde met zijn ogen de richting van haar vinger en liep regelrecht op de winkel af. Hij stapte naar binnen en zei tegen de vrouw achter de toonbank: “Voor twee cent suikerballetjes.”De vrouw pakte een blikken trommel en legde tien balletjes op de toonbank.Dik pakte ze op, deed zijn mond wagenwijd open, stopte er een paar balletjes in en wilde op zijn dooie akkertje de winkel verlaten met de rest, toen de vrouw zei: “Ho. ho, ventje, waar zijn de centen?”“Centen?” vroeg Dik met volle mond.“Ja, waar zijn je centen?”“Ik heb geen centen, wel balletjes,” zei Dik, die niet goed begreep wat ze bedoelde.“Geef ze dan maar gauw weer terug, kwajongen. Dat gaat zomaar niet! Als je iets wilt kopen, moet je geld meebrengen.”“Oh, “ zei Dik. Hij legde de rest van de balletjes weer op de toonbank en liep met volle mond naar buiten. Uit dankbaarheid haalde hij een balletje uit zijn mond en gaf het aan Anneke. Vanaf dat moment waren ze vriendjes en speelden ze altijd met elkaar.

Snoepwinkeltje van Etersheim

Op Etersheim nummer 14 op de hoek van de IJsselmeerdijk zat vroeger een oud winkeltje in grutterswaren. Hier konden de inwoners van het dorpje terecht voor hun dagelijkse boodschappen, waaronder ook snoepjes. Hier kochten Dik Trom en zijn vriendjes hun suikerballetjes en ander snoepgoed. Tenminste, als de kinderen geld bij zich hadden! Een halve eeuw geleden ging het winkeltje dicht en werd het een woonhuis. Maar in 2005 had de toenmalige bewoonster het winkeltje weer in oude glorie hersteld. Wanneer de familie aanwezig was, ging de snoepwinkel open! Voor het herstel van de oude winkel heeft de familie De Jong van de Historische Vereniging Oosthuizen een prijs gekregen, het “Schouderklopje 2005”. Ze kregen een mooie penning uitgereikt en een boekje over de geschiedenis van het huis en haar bewoners.

Snoepjes van vroeger in een ouderwets winkeltje

Bron: Stichting Schooltje van Dik Trom

2b098c168dc1bc1977a2b06c478cecfe1e1a95c42b098c168dc1bc1977a2b06c478cecfe1e1a95c4

Het bord hangt buiten, dus het winkeltje is open!

Bron: Stichting Schooltje van Dik Trom

4efc969a1d2a01e0a1042c38c964746cf87649a54efc969a1d2a01e0a1042c38c964746cf87649a5

Verhaal: Stichting Schooltje van Dik Trom  en Historische Vereniging Oosthuizen / Redactie ONHMet medewerking van: familie Terpstra

Publicatiedatum: 27/05/2011

Aanvullingen

Vul deze informatie aan of geef een reactie.

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vereiste velden zijn gemarkeerd met *. Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Lees meer verhalen