Duinpieperpad

U treft ze aan bij alle oude vissersdorpen in de duinen: de landjes, de akkertjes en tuinderijtjes waar de arme vissersbevolking aardappels (hier dankt het Duinpieperpad zijn naam aan), rogge, boekweit of peen verbouwde. Deze ‘aardappelcultuur’ had zijn hoogtepunt omstreeks 1890. De landjes werden diep uitgegraven tot op een bodemlaag met voldoende water. Omdat er ijverig bemest werd, konden er zich planten vestigen die normaal in de schrale duingrond niet zouden overleven. Bij elkaar vormen zulke complexen van akkertjes het zogeheten zeedorpenlandschap. In het Nationaal Park Zuid-Kennemerland zij de resten daarvan te zien ten noorden van Zandvoort. Door de verdroging van de duinen zijn de landjes deels in onbruik geraakt, ander zijn onder de nieuwbouw verdwenen. Toen in 2000 en 2001 bij ’t Oude Huisje een natuurontwikkelingsproject werd uitgevoerd is de bodem gesaneerd. Daardoor zijn er nu diverse bloemrijke landjes en kleine meertjes te zien bij het Duinpieperpad.