2 min

Dat vlekken hardnekkig kunnen zijn bewijst Eenigenburg onder andere door zijn hoge leeftijd. Ondanks die leeftijd vertoont het uiterlijk geen ouderdomsvlekken. Het bewaart binnen zijn grenzen in de grond een grote historische waarde, die tot zeer oude tijden teruggaat en die onderwerpen omvat waar de wetenschap (geschiedenis) nog heel wat witte vlekken kent. De paar smetten die het dorp landschappelijk heeft opgelopen zijn wonderwel geen gevolg van die ouderdom. Evenmin kunnen ze als sporen of littekens van de verkaveling worden bestempeld. Het zijn eerder jeugdpuistjes. Betrekkelijk jong en vurig. Eenigenburg prijst zich gelukkig dat zijn inwoners en eigenaren van de karakteristieke stolpboerderijen zich veel kosten en moeite willen getroosten om deze sfeerbepalende gebouwen- die op een enkele uitzondering aan hun bedrijfsbestemming zijn onttrokken- zo veel mogelijk in de oorspronkelijke staat te houden. Althans uiterlijk. Zowaar geen geringe opgave in dit winderige land, aangezien met name de grote hoge daken, vooral wanneer deze met riet zijn gedekt, een voortdurende financiële zorg zijn en speciale aandacht vragen. Als we het dorp vergelijken met andere, omliggende dorpen, dan is het tot nu toe vrij gaaf door de golf van moderniserings- en uitbreidingsdrang heen gekomen. Het is evenmin een onleefbaar, fossiel museumdorp geworden. De spiegeling van het rimpelende water is na de face-lift vervangen door vitaal zachtgroen lover van veel wuivende boomkruinen. In alle jaargetijden is het een stilte-vlek, in de zomer een oase, in de herfst- helaas- een glibberige moddervlek wat de wegen betreft. De techniek heeft voor het laatste nog geen afdoend middel kunnen vinden. Hoe gering dit dorp aan de dijk qua inwonertal ook mag zijn, het vertoont als vlek alle aspecten en eigenschappen van dien. Echter met één uitzondering: door alle eeuwen van zijn bestaan heen, heeft het heel wat stadia van oorlog en natuurgeweld meegemaakt, doch het heeft zich tot nu toe niet van de aardbodem laten verdwijnen.Bron: ‘een kijkje in de geschiedenis van EENIGENBURG’door W.K. van Schoneveld 1989Voorgaande werd geschreven door Klaas van Schoneveld, amateur historicus. Tot zijn overlijden woonde hij in het daglonerhuisje wat in Eenigenburg aan de Kerkweg nummer 5 staat. Dit huisje maakt thans onderdeel uit van het museum Surmerhuizen (www.eenigenburg.nl) eveneens aan Kerkweg 5.Er zijn diverse  cultuur-historische bezienswaardigheden in en om Eenigenburg:
–          De fundamenten van de Dwangburcht ’t Huys te Nuwendore’ van Floris V aan de Burchtweg
–          Het huidige  kerkje gelegen op een terp uit de 14eeeuw. De kerk is uit 1792, de klok uit 1505 en de preekstoel uit 1698 en een orgel uit 1876. De eerste versie van de kerk werd in de 14e gebouwd
–          Een aantal eeuwen oude terpen gelegen in het nabij het dorp

Publicatiedatum: 16/11/2011