Oneindig Noord-HollandBeleef de geschiedenis van jouw provincie

Strijd in Noord-Holland

Oorlog en geweld zijn een onlosmakelijk onderdeel van de geschiedenis. Ook in de doorgaans zo vreedzame ‘Lage Landen bij de Zee’. Vooral de Tweede Wereldoorlog heeft diepe en nog altijd voelbare wonden achtergelaten in de Noord-Hollandse samenleving.

Vervolging joden

Half september 2010 zijn er in de Hollandsche Schouwburg in Amsterdam nieuwe on line podia gepresenteerd die toegang geven tot het joodse verleden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de Hollandsche Schouwburg de plek waar joden zich moesten verzamelen voor deportatie. Nu is het een monument voor hun nagedachtenis. Het eerste podium is het Community Joods Monument, een social network rond de Sjoa. Het tweede betreft het Shoah Visual History Archive, een videoarchief van 2000 joodse levensverhalen. Het derde podium, de ikPod, is een ipod die de familienamen op de namenwand in de Hollandsche Schouwburg koppelt aan persoonlijke verhalen, foto’s en documenten op www.joodsmonument.nl. Daarop staan alle joden in Nederland die tijdens de Tweede Wereldoorlog slachtoffer werden van de Holocaust. Het overgrote deel van hen kwam uit Amsterdam. In totaal zou de Tweede Wereldoorlog aan meer dan honderdduizend Nederlandse joden het leven kostten.

 

De Hollandse Schouwburg

 

Sporen Tweede Wereldoorlog

Behalve de joodse slachtoffers vielen ook talloze verzetshelden, militairen, dwangarbeiders en gewone burgers te betreuren. De koude hongerwinter van 1944-1945 eiste bijvoorbeeld duizenden doden. Ook plaatsen en landschappen ondergingen de gevolgen van de Duitse bezetting. Bombardementen en beschietingen richtten onherstelbare schade aan. Door de aanleg van de Atlantikwall langs de Noord-Hollandse kust, veranderden plaatsen als IJmuiden en Zandvoort voorgoed van aangezicht.   Als gevolg van het gebrek aan brandstof werden aan het eind van de oorlog talloze bomen gekapt en opgestookt. Zo verdween in een paar dagen tijd het Zaanenbos in Haarlem. Ook verlaten huizen werden gesloopt in de zoektocht naar brandbare spullen. Door de hele provincie heen zijn nog altijd de sporen van de Tweede Wereldoorlog zichtbaar en herdenken monumenten de gebeurtenissen van die tijd.

Georgisch verzet

Op de erebegraafplaats Loladze bij de Hoge Berg op Texel liggen zo’n 500 Georgiërs begraven. De Duitsers hadden daar Georgische krijgsgevangenen ingezet als bezettingstroepen. In de nacht van 5 op 6 april kwamen deze in opstand. Met messen en bajonetten doodden ze honderden Duitsers in hun slaap. Wekenlang vochten de nazi’s tegen de Georgiërs, het laatst rond de vuurtoren bij De Cocksdorp.   Aan beide kanten en ook onder de Texelaars vielen vele doden. Uiteindelijk wisten de Duitsers de opstand neer te slaan. Veel Georgiërs doken onder bij de Texelse bevolking. Terwijl het Duitse opperbevel zich al op 5 mei had overgegeven, duurde de oorlog voor Texel nog tot 20 mei. Toen landden de Canadezen op het eiland en bevrijdden ze ‘Europa’s laatste slagveld’.   Lees meer op de website van het Luchtvaart en Oorlogsmuseum Texel.

 

 

Hannie Schaft

In het Haarlemse Kenaupark staat een monument voor ‘Het meisje met het rode haar’. Hannie Schaft (1920-1945) is een van de beroemdste verzetsstrijders uit de Tweede Wereldoorlog. Zij sloot zich in 1943 aan bij de Haarlemse afdeling van de linkse Raad van Verzet. Ze pleegde sabotageacties tegen treinen en militaire inrichtingen en aanslagen op ‘foute’ rechercheurs en verklikkers. Aan het eind van de oorlog werd ze opgepakt. In april 1945 werd ze gefusilleerd bij Overveen.

Strijd in Noord-Holland door de eeuwen heen

Ook in andere tijden heeft het Noorden van Holland zwaar te lijden gehad: van de oorlogszuchtige Hollandse graven in de middeleeuwen, de Tachtigjarige Oorlog in de zestiende en zeventiende eeuw, de Frans-Russische invasie in 1799 (de ‘vergeten oorlog’) tot en met de Tweede Wereldoorlog.   En daarnaast kraaide regelmatig het oproer. Want behalve de oorlogen, werden er nog tal van andere conflicten uitgevochten. Denk aan de felle stakingen in de klassenstrijd die vooral in de negentiende eeuw zou ontbranden. En de hardhandige bezettingen en ontruimingen in de krakerswereld in Amsterdam in de jaren zeventig en tachtig.

 

 

Verhalen

Marktplein Middenbeemster

In 1612 werd Middenbeemster gesticht als het hoofddorp van de nieuwe droogmakerij. Aan het centraal gesitueerde veemarktterrein, nu het Marktplein, bouwde men de imposante “Keyserkerk”. De kerk dankt zijn bijnaam aan de bouwheer, Hendrick de Keyser die ook de Westerkerk in Amsterdam ontwierp. De in 1623 voltooide zaalkerk is één van de vroegste voorbeelden in Nederland van protestantse kerkbouw volgens traditioneel lengtepatroon. Door de bewaard gebleven strakke zeventiende-eeuwse opzet heeft het plein de status van rijksbeschermd dorpsgezicht gekregen. Rondom het Marktplein zijn diverse horecazaken gevestigd om even uit te blazen na uw fietstocht.

> Book 0 min

Overhoeks

De strook langs het IJ waar nu druk geflaneerd wordt, was tot aan het eind van de achttiende eeuw een uiterst macabere plek. Hier, op het puntje van de onbewoonde landtong Volewijk, lag het galgenveld. De lijken van ter dood veroordeelde misdadigers bungelden er aan galgen. Het was gruwelen, want afgehakte hoofden en lichaamsdelen werden op staken en raden tentoongesteld. De plek was strategisch gekozen. Iedereen die de Amsterdamse haven binnenvoerde, werd er  aan herinnerd zich fatsoenlijk te gedragen. Een bezoekje aan het galgenveld en het ruige Volewijk was destijds een favoriet familie-uitje onder de stadsbevolking.

> Book 0 min

50 jaar Beatles in Nederland

Op 5 juni 2014 is het vijftig jaar geleden dat The Beatles naar Nederland kwamen voor een tv-optreden in Treslong, Hillegom en twee concerten in Blokker. Met verschillende collecties uit het archief van Beeld en Geluid blikken we terug op deze historische gebeurtenis.

> Book 0 min

De Ruïnekerk te Bergen

In 1094 wordt op deze plek in het hart van Bergen voor het eerst een kapel vermeld. Hier in de dorpskerk vond in 1422 het Mirakel van Bergen plaats, het Bloedwonder. Als gevolg van dit wonder ontstond er een bedevaart naar Bergen. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog werd de kerk door de geuzen in brand gestoken. Later is het gebouw gedeeltelijk hersteld maar het schip van de kerk is een ruïne gebleven.

> Book 1 min

Stadsorganisten

Sinds de Middeleeuwen kende men hier (en ook elders) al het fenomeen stadsmuziek: openbare muziekbeoefening op kosten van de stad. Dat betrof aanvankelijk de stadspijpers, een groep schalmei- en trompetspelers, die voor allerlei ceremoniële gelegenheden werden ‘opgetrommeld’. Zij verdwenen in de loop van 17e eeuw geleidelijk van het toneel. Zij werden vervangen door stadorganisten, een functie die vrijwel uitsluitend in Nederland voorkwam.

> Book 2 min

Eeuwenoude scheepswerf in Monnickendam

De locatie van Scheepswerf Hakvoort in Monnickendam is al eeuwen als scheepswerf in gebruik. Dat is wel gebleken na de laatste archeologische opgravingen. De scheepshelling is onderzocht vanwege de vervanging van de helling en een geplande uitbreiding.

> Book 3 min

Kaas en markt in Edam

Dat Edam en kaas onlosmakelijk verbonden zijn, weet u. De Edammer kaas is om zijn kogelvorm wereldberoemd. Per jaar wordt ruim 92 miljoen kilo Edammerkaas geëxporteerd. Cono uit Westbeemster is de vijfde in de Europese ranglijst van marktspelers met een volume van 28.000 ton. Kaas: fascinerend, inspirerend en alledaags … een kwestie van kiezen, proeven en dichten.

> Book 3 min

Nieuwenkamp aan de Nieuwe Haven in Edam

Wijnand Otto Jan Nieuwenkamp werd op 27 juli 1874 in Amsterdam geboren. als telg uit een redersfamilie. Hij vestigde zijn atelier in de ‘Rode Buurt’ van Haarlem. Van 1910 tot 1920 woonde hij in Edam in een door hem ontworpen huis en atelier. ‘De Zwerver’, zijn boot lag hunkerend in het water voor het huis, onrustig, net als Nieuwenkamp zelf. Hij was een veelzijdig kunstenaar, kon schilderen, tekenen, lithograferen, schrijven, illustreren en hij was architect. In deze hoedanigheid heeft hij veel voor Edam betekend. 

> Book 4 min

Het Gemeenlandshuis aan de Schepenmakersdijk in Edam

Toen Edam in 1357 stadsrechten kreeg van graaf Willem V mocht de nieuwe stad een directe en tolvrije uitgang naar de Zuiderzee graven. Vanuit economisch oogpunt was dit een zeer gunstige ontwikkeling voor de kleine handelsnederzetting. Maar het maakte de waterbeheersing voor het Hoogheemraadschap er niet eenvoudiger op. In het begin van de achttiende eeuw kocht het Hoogheemraadschap drie naast elkaar gelegen scheepswerven aan de Schepenmakersdijk en ging kantoor houden in het voorste deel van een houten timmerloods, die daartoe tot stenen kamer werd verbouwd. In de loop van de achttiende eeuw veranderde de oude werf in een bestuurlijk centrum van het Hoogheemraadschap, beter bekend als het Gemeenlandshuis. 

> Book 5 min

Verboden te snappen, ceeckelen en clappen …

In het Weeshuis aan de Grote Kerkstraat in Edam stond discipline hoog aangeschreven: tijdens de mis babbelen, met kekels spelen of in de handen klappen was verboden. Op straffe van water en brood. Armenzorg in de 16e eeuw, liefdadigheid met een lange baard. Letterlijk, want weesmeester Pieter Dirksz. Langbaert maakte zijn eigen curiositeit te gelde ten bate van de wezen van Edam. Peter Sluisman, conservator van het Edams Museum, vertelt ter plaatse …

> Book 3 min

Van een toren die ging buigen en bogen die de eeuwen doorstaan…

“Als de Speeltoren speelt in mooi Edam…” Het Edams volkslied etaleert subiet met de parel van de stad: het carillon van de Kleine Kerk. Nog altijd staat de toren fier overeind, hoewel het schip al in 1883 is gesloopt, een kerk in verval wegens gebrek aan onderhoud. Hoe win je dan toch een prominente architect en een hoge bewindsman voor je zaak? Edam moest gered, een museum moest er komen!

> Book 4 min

Edam en de vrouwen van Rembrandt

Het is rond 1640 een drukte van belang in het huis aan de Sint Anthoniesbreestraat te Amsterdam. Opdrachtgevers worden ontvangen. De opleiding van leerlingen vraagt volop aandacht. Rembrandts eerste vrouw Saskia van Uylenburgh, burgemeestersdochter uit Leeuwarden, regelt de huishouding en leeft zoals dames van haar stand destijds leefden. De inkomsten moeten hoog geweest zijn in die jaren. Maar het is niet allemaal rozengeur en maneschijn.

> Book 5 min

Edamse zeevaarders

Als stad van zeevaarders heeft Edam veel kapiteins en nog hoger in rang geplaatsten voortgebracht. Justus Boot (1739-1793) diende bij de Admiraliteit van Amsterdam en bracht het tot schout-bij-nacht en vice-admiraal van Holland en West-Friesland. Hij woonde waar nu het statige pand Voorhaven 80 staat. De historische band tussen Edam en Hollands bekendste zeeheld, admiraal De Ruyter, kwam onlangs aan het licht toen in het Edams Museum een geheimzinng document werd ontdekt. 

> Book 5 min

Rivier vol historie

In 2011 is een deel van de Vecht gesaneerd. Hier hebben archeologen bij geholpen. De Vecht is al eeuwenlang een belangrijke route voor handel en verkeer. De rivier was deel van de voornaamste binnenlandse vaarroute vanuit de Rijn richting het noorden. Vanaf de Romeinse tijd tot en met vandaag hebben mensen er hun sporen nagelaten. Sporen die te maken hebben met scheepvaart, dorpjes, afval, bruggen, sluizen, beschoeiingen, visserij, werkplaatsen en nog veel meer. Eigenlijk is een deel van een rivier opgegraven, wat heel bijzonder is.

> Book 4 min

Dominee Jeronimo de Vries

Dominee Jeronimo de Vries (1838-1915) genoot, ondanks zijn geringe lengte, binnen de doopsgezinde broederschap veel aanzien als evangelieprediker van de moderne theologie. Daarnaast werd hij, ook buiten de eigen kring, bekend vanwege zijn letterkundige activiteiten. Hij vertaalde en schreef biografieën. Ook was hij redacteur van het populaire tijdschrift Eigen Haard. Zijn preekbundels gingen als warme broodjes over de toonbank.

> Book 2 min

Zeegras oogsten voor de dijk

Wieringen is eeuwenlang beschermd geweest door zeewier. De zuidzijde van het eiland kreeg namelijk een zeedijk van wier. Wie nu tussen De Hoelm en De Haukes over de oude wierdijk loopt, kijkt neer op het boerenland van het vroegere Wieringermeer. Hier klotste, spatte en beukte het water tegen de dijk. Na een stormvloed uit het begin van de zestiende eeuw vonden de eilandbewoners het hoog tijd om hun dijken te versterken. Ze deden dat met zeegras.

> Book 2 min

Odyssee

In de 20ste eeuw zijn ongeveer 8000 opgravingen gedaan. Maar meer dan de helft daarvan was door gebrek aan tijd en geld nooit goed uitgewerkt. Daarom is het Odyssee-project opgericht. Met ‘Odyssee’ wordt in de archeologie de achterstand in het uitwerken en publiceren van oud onderzoek bedoeld. Het doel was vooral het digitaal maken van de opgravingsgegevens.
Daarnaast is onderzoek gedaan naar 31 specifieke opgravingen en 1 landelijk onderzoek. De resultaten daarvan zijn van 15 april tot en met 14 september 2014 te zien in de tentoonstelling ‘Bij nader inzien – nieuw onderzoek naar oude opgravingen‘ van het Rijksmuseum van Oudheden (RMO) in Leiden. Deze tentoonstelling laat de resultaten van de oude opgravingsverslagen, tekeningen, notities, foto’s, en archeologische vondsten zoals scherven, botten, sieraden en zaden zien. Zo ontstaat er niet alleen een overzicht van nooit eerder vertelde verhalen over de archeologie van Nederland, maar ook een beeld van de archeologie toen en nu!
De 4 Noord-Hollandse projecten zijn uit de prehistorie, de romeinse tijd en de Nieuwe tijd.

> Book 6 min

Soldaten in de Beemster

Vier dagen na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, op 1 augustus 1914, kondigde de Nederlandse regering de mobilisatie af. Binnen een paar dagen werden 200.000 man onder de wapenen gebracht. De Stelling van Amsterdam kreeg een bezetting van zo’n 10.000 man. De soldaten die de forten gingen bemannen, werden voor een groot deel ingekwartierd bij particulieren. Zo ook in de Beemster, met als gevolg dat er spoedig voedseltekorten ontstonden. Met name de boerenfamilies die dichtbij de forten woonden, werden onevenredig zwaar belast.

> Book 4 min