1 min

Boerderij Zeldenrust aan de Ouddiemerlaan.

© Henk Teiwes.

Boerderij Zeldenrust aan de Ouddiemerlaan.

Op boerderijen kon je onderduikers beter verbergen dan in een woonwijk. Buren valt het op als je plots extra wasgoed aan de lijn hangt. Of ze horen je naar een verboden radio-uitzending van Radio Oranje luisteren. Iedereen had namelijk in 1943 het radiotoestel moeten inleveren. Dus werden toestellen in kasten en op vlieringen verstopt.

Oostenrijker

Anton Krenn (7) was na de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) in Nederland opgevangen om aan te sterken, net als veel andere ondervoede Oostenrijkse kinderen. Hij kwam terecht op boerderij Landzicht aan de Ouddiemerlaan, in het grote gezin van Van der Schot. Anton ging in Diemen naar school. Hij hielp op de boerderij en opende later een winkel in Amsterdam. Anton wilde Nederlander worden. Eindelijk zou hij de papieren krijgen, op 10 mei 1940. De dag van de Duitse inval! Niemand had toen tijd voor hem. Zodoende bleef Anton Oostenrijker en moest hij in Duitse dienst. Hij wist dat uit te stellen tot juni 1944. Toen dook hij onder. Anton kon terecht bij zijn pleegbroer op boerderij Zeldenrust. Zijn andere pleegbroer, op boerderij Landzicht, kreeg enkele maanden Duitse militairen ingekwartierd. Afgezien van die periode waren beide boerderijen een toevluchtsoord voor onderduikers: mannen die van rijnaken of uit treintransporten waren gesprongen, spoorwegstakers. Na de bevrijding keerde Anton Krenn terug naar zijn gezin in Amsterdam. Het lang verwachte Nederlanderschap heeft hij gekregen.Op initiatief van de gemeente Diemen heeft Oneindig Noord-Holland de route ‘Diemen in de Tweede Wereldoorlog’ uitgezet, in nauwe samenwerking met leden van de Historische Kring Diemen.

Klik hier voor de plattegrond met daarop de locaties van de andere verhalen.

Publicatiedatum: 26/11/2014