2 min

De Mozes en Aäronkerk in 1891 – Jacob Olie – Stadsarchief Amsterdam

De Mozes en Aäronkerk in 1891 – Jacob Olie – Stadsarchief Amsterdam

Neoclassicisme door Suys

Het neoclassicistische kerkgebouw uit 1841werd ontworpen door T.F. Suys. Suys was één van de bekendste bouwmeesters uit het begin van de 19de eeuw en werkte onder andere als hofarchitect aan het hof van Koning Willem I. Het Koninklijk Paleis en de Hallepoort in Brussel zijn van zijn hand. Als men door de zuilengalerij de kerk betreedt komt men in een driebeukige, door Corinthische zuilen gedragen ruimte terecht. Hier zijn het hoogaltaar, de beelden van de heilige Antonius en Fransiscus en het altaarstuk van Jacob de Wit (1695-1754) nog afkomstig van de oorspronkelijke schuilkerken.

Bouwtekening Mozes en Aäronkerk (1837) – T.F. Suys – Stadsarchief Amsterdam

Bouwtekening Mozes en Aäronkerk (1837) – T.F. Suys – Stadsarchief Amsterdam

Demping van grachten

Deze tekening van Springer uit 1843 toont de kerk vlak na de bouw, toen nog met water voor de deur. In 1880 werden zowel de Houtgracht als de Leprozengracht gedempt. In plaats daarvan kwam een groot marktplein, het Waterlooplein. Voor die tijd was de markt gevestigd op de Jodenbreestraat. Door de demping van de beide grachten verloor de Mozes en Aäronkerk een groot gedeelte van haar grandeur, maar toch staat de kerk vandaag de dag nog trots overeind.

Mozes en Aäronkerk (1843) – Cornelis Springer – Stadsarchief Amsterdam

Mozes en Aäronkerk (1843) – Cornelis Springer – Stadsarchief Amsterdam

Fransiscanen in Amsterdam

Boven de ingang van de kerk staat het beeld  van Fransiscus van Assisi, symbool voor fransiscanen of minderbroerders. De volgelingen van Fransiscus van Assisi – franciscanen – hadden als doel alles te schenken wat zij hadden en als bedelaars door het leven te gaan. De Amsterdamse franciscanen noemde deze kerk dan ook naar Sint Antonius van Padua, een belangrijke fransiscaan. De herinnering aan de schuilkerken was echter sterker en de namen Mozes en Aäron bleven behouden.

De Mozes gevelsteen – Martin Alberts – Stadsarchief Amsterdam

De Mozes gevelsteen – Martin Alberts – Stadsarchief Amsterdam

Dit verhaal is onderdeel van de IJdijkenroute. Amsterdam en haar achterland danken hun bestaan aan de dijken die grotendeels zijn aangelegd rond de dertiende eeuw. Ze bescherm(d)en het land tegen het water. Vandaag de dag zijn veel van deze dijken nog terug te vinden in het landschap. In de stad zijn het levendige stadsstraten geworden, vol bijzondere plekken en verhalen. Volg de route met Oneindig Noord-Holland en ontdek de verborgen verhalen van de IJdijken!

Publicatiedatum: 17/01/2012