De stompe toren van Ransdorp

Al eeuwenlang domineert de stompe toren van Ransdorp (in een grijs verleden Rarop geheten) het weidse landschap van Waterland. Hoewel het dorp zelf nooit een directe verbinding met open water heeft gehad, fungeerde het gebouw vroeger als oriëntatiepunt voor schepen op de Zuiderzee en het buiten-IJ. Niet alleen overdag maar ook ’s nachts wanneer de vuurbaak op het platte dak (dat nu als uitkijkpost dient) brandde. Die platte bekroning zal zeker niet de bedoeling geweest van Jan Poyt, de architect. De naar zijn ontwerp opgetrokken bakstenen toren uit ongeveer 1525 is rijk versierd met natuurstenen onderdelen in laat-gotische stijl, maar onvoltooid gebleven. Een spits heeft hij nooit gehad en ook het bijbehorende kerkje is krap bemeten. De economische teruggang omstreeks 1600 en de slappe bodem zijn hiervan de belangrijkste oorzaken geweest. Niettemin is van het wél gebouwde stuk van de toren de welvaart af te lezen die het dorp, dankzij handel en scheepvaart, vóór de opkomst van Amsterdam heeft gekend.

Lees hier verder over Ransdorp en zijn connectie met Rembrandt (