Kaart van Den Helder.

Beeld: Noord-Hollands Archief.

Kaart van Den Helder.

Cees Segers

Hij is geboren in Rotterdam maar opgegroeid in Den Helder waar hij nog steeds woont: Cees Segers vertelt over zijn jeugd, de oorlogsjaren en zijn werk op de secretarie van de Rijkswerf van 1948 tot 1976.

Weeskind

Cees Segers: “Ik zeg altijd dat ik van mijn 5e tot mijn 21e pensioen heb gehad en van mijn 65e tot nu op mijn 85e weer. Mijn vader zat bij de marine en hij overleed toen ik vijf was, vandaar het pensioen. Mijn moeder overleed op mijn tiende. De buren, en later andere mensen, brachten mij groot.”

Al jong zelfstandig

“Mijn vader werkte bij de marine als ziekenverpleger en overleed toen ik vijf was. Mijn moeder was een Nieuwedieper en keerde met mij en mijn drie veel oudere broers – ik was een nakomertje – vanuit Amsterdam terug naar Den Helder. Hier groeide ik op. Toen mijn moeder overleed, ging ik bij de buren wonen. Ik was op mijn tiende jaar al erg zelfstandig, ging naar school en haalde daarna mijn mulodiploma. Ik woon nog altijd in Den Helder en mijn kinderen ook; ik heb het hier best naar mijn zin.”

Te werk gesteld

“De oorlog brak uit. Ik moest me met andere jongens melden bij een ‘Ortscommandant’, die zei dat we naar de Veluwe moesten om te werken. Maar we werden samen met Leienaren en Rotterdammers naar Kampen gestuurd met een rijnaak, en later naar verschillende plaatsen in Duitsland voor het maken van loopgraven.”

Werken op de boerderij

“De Amerikanen kwamen steeds dichterbij. De Duitsers wisten niet meer wat ze met ons aanmoesten. Met de pont werden we op een zekere dag over de rivier gezet en naar het Sauerland gebracht. Uiteindelijk werd het daar zo’n puinhoop dat ik ben gevlucht, samen met een Hagenaar. Ik raakte hem al snel kwijt en toen zwierf ik alleen door het gebied. ’s Avonds klopte ik aan bij boeren, die me eten en een slaapplek in het hooi gaven. Een van hen nam me in dienst om de koeien te verzorgen en hout te hakken.”

Terug naar Den Helder

“Op 10 april 1945, mijn geboortedag dus die datum vergeet ik nooit, zagen we plotseling Amerikanen verschijnen. Zij controleerden of er ergens nog Duitse soldaten te vinden waren. Maar die waren de avond ervoor allemaal vertrokken. Vrij snel daarna werd Nederland bevrijd en kon ik via Maastricht weer naar huis: naar Den Helder.”

Werken op de werf

“In 1948 trouwde ik en kwam ik te werken bij de werf. Eerst in de boekhouding, later bij het secretariaat. Ik kreeg alle post binnen voor de afdelingen scheepsbouw, werktuigbouw, elektrotechniek en het industrieel bedrijfsbureau. Van tevoren wist je nooit wat erbij zat, dat maakte het werk afwisselend. Ik had een goed geheugen en wist dus altijd of er al eerder stukken over het onderwerp waren binnengekomen. Collega’s kwamen zodoende van alles aan mij vragen.”

Jachtje

“Naast mijn kantoorbaan werkte ik graag met mijn handen. Dat deed ik bij watersportvereniging Helder Willemsoord Nieuwediep (HWN), waar ons jachtje lag. In de haven was altijd wel wat te klussen, zoals nieuwe palen die geslagen moesten worden. Ik hielp daar graag aan mee en ik zat ook in het bestuur. Op vrijdagavond bracht mijn vrouw de spullen naar onze boot en dan gingen we varen, naar Schagen, en als het vakantie was wat verder.”

Lezen

“Mijn vrouw is overleden in 1976, het jaar dat ik stopte met werken. Later kreeg ik een vriendin en met haar heb ik ook veel gevaren. Met werktijden hoefde ik toen geen rekening meer te houden. In 2000 overleed zij en toen was voor mij de aardigheid van de boot eraf. Sindsdien lees ik veel. Nu bijvoorbeeld over de militaire operaties in de Tweede Wereldoorlog. Omdat ik de oorlog zelf heb meegemaakt, blijft het onderwerp me boeien.”

Publicatiedatum: 22/12/2010