2 min

Krijtstrepen op de kermis

Beeld: www.hoorngids.nl

Krijtstrepen op de kermis

Met een schuurpapier maakte pappa het plankje glad en zonder splinters. “Kijk,” zei hij. “Hier doe je het krijt op en dan mag je het op de jas van de meneer of mevrouw afvegen. De mensen die straks over het Kerkplein lopen zitten vast onder de strepen!” Even keek hij mij aan om te zien of ik de uitleg wel snapte. Ik knikte en pakte het latje aan, in mijn andere hand klemde ik het schoolkrijtje en zo gewapend vertrokken we richting Kerkplein.

Traditie

Op de woensdagmiddag vóór de grote kermis was het traditie dat de lagere schoolkinderen van Hoorn gingen krijtstrepen. Na deze dag mochten de kermisexploitanten de attracties opbouwen, ingeluid door het kermisstrepen van de jeugd. Papa en ik wandelden naar het strijdtoneel. Voor deze gelegenheid had hij zijn stofjas aangetrokken en liet hij zijn stoffeerderszaak gesloten. Zo was hij beschermd voor de aanvallen van de kinderen.

Verrassingsaanval

Op het Kerkplein was het druk. Ieder kind had een latje met krijt en met hun krijtjes krasten zij heftig over de latjes. Vaders en moeders wandelden lachend over het plein om de kinderen zoveel mogelijk uit te dagen en de meeste plankjes met krijt te ontwijken. De mensen waren er op gekleed en droegen hun oude kleding. Hun ruggen zagen er na een halfuurtje gekleurd uit. De grootste lol werd echter gescoord wanneer er een onverwachte bezoeker over het plein liep. Mensen, onbekend met deze Hoornse traditie, werden beloerd en dan plotseling door een groepje aangevallen.

Krijtgezichten

De man of vrouw schrok enorm van zijn of haar belagers. Een van de ouders verklaarde al snel wat dit spektakel te betekenen had. Soms viel het krijtstrepen niet in goede aarde en al rap liepen de ouderen tussen de gillende kinderen en de woedende man of vrouw. De hele middag was het feest en als ik het goed heb onthouden werd er op het carillon gespeeld. De kinderen zaten zelf ook onder het krijt. Hun handen en gezichten werden bedekt met krijtpoeder. De hele middag maakten we plezier en met het plankje en vieze kleren liep ik aan vaders hand weer naar huis. Nog maar een paar nachtjes slapen en dan was het kermis in Hoorn.

Auteur: Marian Langereis
e-mail: marianlangereis@msn.com

Publicatiedatum: 31/03/2011