In de vroege jaren zestig was de muzikale wereld nog redelijk overzichtelijk. De stromingen vonden hun vertolking in jazz-groepjes, Bill Haley, Elvis Presley en Chuck Berry. Ter lande moest de rock- en popmuziek nog ontwaken. ‘Kom van dat dak af’ van Peter Koelewijn was een rock-hit van zeldzame kwaliteit, The Tielman Brothers en Renė And His Alligators schreven historie als kwartiermakers voor latere popgroepen, maar vooralsnog domineerde het populaire genre. De slagersjongen op zijn slagersfiets floot nog rustig ‘Ramona’ van de Blue Diamonds en de bouwvakkers op de steigers zongen luidkeels de nummers mee van Rob de Nijs, de Salvera’s en Anneke Grönloh. Op de Alkmaarse podia regeerde het duo Ab Glas nog met ijzeren hand. In de Bergense etablissementen Extase en Palermo speelden Jimmy Miller and his Caldonians en in Het Gulden Vlies kleurden The Blue Stars en andere dansorkesten de programmering. In dit muzikale landschap voegde zich het Alkmaarse Lowland Trio.

Het trio in de vroege jaren zestig met Hans de Grand, Jaap Hos en Joop van Twuijver.

Beeld: Regionaal Archief Alkmaar.

Het trio in de vroege jaren zestig met Hans de Grand, Jaap Hos en Joop van Twuijver.

Talentenjacht

Op woensdagavond 30 januari 1963 – de KNMI in De Bilt voorspelde een matige tot strenge vorst – betraden Hans de Grand (18), Jaap Hos (20) en Joop van Twuyver (21), begeleid door contrabassist C. J. van Eijk, de Schouwburgzaal van Het Wapen van Heemskerk aan de Breedstraat. Zij hadden zich ingeschreven voor een talentenjacht van de Stichting  d’ Oprechte Amateur om zich te onderwerpen aan het oordeel van een erkende vakjury. In de categorie populair vonden zij geduchte concurrenten in het rumba-orkest Les Queseros uit Alkmaar, mevrouw Hillegers-Scholten uit Bovenkarspel met een repertoire Weense liederen, The Ale Brothers uit Opmeer en The Yellows uit Lutjebroek.

Oordeel van de jury

Het Lowland Trio, nog nauwelijks enkele maanden bij elkaar en zonder enige bühne-ervaring, presenteerde zich met een ukelele, drie zondagse pakken en een paraplu. Zij zongen eigen teksten en brachten een olijke show naar het recept van het Cocktail Trio (‘Wie heeft de sleutel van de jukebox gezien?’). Het drietal kwam als onbetwiste winnaar uit de bus. De jury sprak zeer lovende woorden (“origineel, onderhoudend en humoristisch”) en de zaal was laaiend enthousiast. In de finale op 28 mei 1963 in een uitverkocht Wapen van Heemskerk streek het Lowland Trio opnieuw met de hoogste eer.

Doorgebroken

Na drie jaar schnabbelen op personeelsavonden en schoolfeestjes, in jeugdhonken en dorpszaaltjes produceerde het trio in de lente van 1966 een heuse hit: ‘Trouw niet voor je 40 bent’. Het door leadzanger Joop van Twuijver geschreven nummer stond twee weken in de Nederlandse hitparade van Radio Veronica en veroverde een 36e plaats in de Top-40. Na deze doorbraak braken er drukke tijden aan. Meerdere malen per week bracht het trio een showprogramma van tweemaal 20 minuten eigen nummers. Met grote regelmaat traden ze op voor de Nederlandse militairen – de ultieme erkenning voor een Nederlandse artiest en tegelijkertijd het uitgelezen publiek om het vak goed onder de knie te krijgen.

Charme

Maar de tijden en het muzikale spectrum waren halverwege de jaren zestig radicaal gewijzigd. Het verschijnen van The Beatles, The Rolling Stones en een heel bataljon andere bands luidde een geweldig nieuw muzikaal tijdperk in. Nederpopgroepen als Q’65, Golden Earring, The Motions, The Outsiders en Cuby schoten halverwege de jaren zestig als paddestoelen uit de grond. Het optreden van Al and his Alleycats in oktober 1965 in het keurige Gulden Vlies bevestigde eens te meer dat de muzikale subculturen rammelden aan de poort van de gevestigde orde. Tegelijkertijd was het ook de charme van de tijd dat verschillende stromingen naast elkaar konden voortbestaan. Voor het populaire genre was er nog volop ruimte.

Het Alkmaarse Lowland Trio op de hoes van de single ‘En ikke dan’ uit 1980.

Beeld: ‘Ik was erbij’, deel 2 (2010).

Het Alkmaarse Lowland Trio op de hoes van de single ‘En ikke dan’ uit 1980.

Geen standbeeld

Het Lowland Trio veroverde mede dankzij een uitgekiende bühne-act een vaste plek in het amusementsbedrijf. In de zomer van 1968 bracht het door de wol geverfde trio ‘Ik kan geen kikker van de kant afduwen’; een tekst van Peter Koelewijn. Het prijkte acht weken in de Top-40 en bereikte de 12e plaats. In 1973 beklom het Lowland Trio nog eenmaal de hitlijsten met het carnavaleske ‘Mijn naam is haas’.
 
Na twintig jaar zette het Lowland Trio een punt achter de muzikale carrière. De Alkmaarders lieten een repertoire achter van het betere Hollandse genre. Het gaf geen aanleiding tot de oprichting van een buste of standbeeld. Rest derhalve de niet onbelangrijke vraag in hoeverre de slagersjongen, de bouwvakker en andere jonge trouwlustigen gehoor hebben gegeven aan de titelsong van hun eerste succesnummer.

Auteur: Jan van Baar

‘Trouw niet voor je veertig bent’.

Bron: YouTube

‘Mijn naam is haas’

Bron: YouTube

Publicatiedatum: 17/08/2011