1 min

De schoorsteenvegers kwamen bijna allemaal uit de Valle Vigezzo, een dal in Piemonte in Noord-Italië. De eersten kwamen in de 17de eeuw hierheen; in de 18de eeuw hadden ze feitelijk al een monopolie dat ze pas na 1900 verloren. Velen van hen keerden na een jaar of 30, 40 terug naar hun geboortestreek, waarna zonen, neefjes, kleinzonen en buurjongens uit het ‘schoorsteenvegersdal’ hun plaats in Amsterdam innamen. Hun monopoliepositie ontleenden de Italianen dan ook vooral aan goedkope kinderarbeid.Niet alleen zoeken etnische groepen graag een eigen ‘niche’ in de arbeidsmarkt, ze hebben ook de begrijpelijke neiging om samen te klitten. De Italianen woonden echter door de hele stad verspreid. Wel is er één steeg tussen de Spuistraat en het Singel waarin bijna drie eeuwen lang steeds minstens één schoorsteenvegersfamilie woonde. We kennen in ieder geval de namen van Cavallini (1730), Baretta, Bonardi, Bertina, Mazzetti en (1911-ca. 1970) Camozzi.

Tekst: Peter-Paul de Baar.De Wereldplekken zijn onderdeel van het themanummer ‘Amsterdam Wereldstad’ van Ons Amsterdam. Maandblad over heden en verleden van Amsterdam, november 2011.

Schoorsteenveger J.M.C.E. Evers (83) van de firma Camozzi (Schoorsteenvegerssteeg 1) in de dakgoot. Collectie STADSARCHIEF AMSTERDAM

Schoorsteenveger J.M.C.E. Evers (83) van de firma Camozzi (Schoorsteenvegerssteeg 1) in de dakgoot. Collectie STADSARCHIEF AMSTERDAM

Publicatiedatum: 26/10/2011