Wessel Ilcken

Wessel Ilcken (Hilversum, 1 december 1923 – 13 juli 1957) was een Nederlands jazzmusicus, slagwerker en centrale persoonlijkheid in de Nederlandse jazzwereld in de periode van de bebop.   Na werk bij studio-orkesten begon hij in 1950 met een eigen formatie, samen met zijn vrouw, de vocaliste Rita Reys: het Rita Reys Sextet. In 1953 verbleef hij met zijn echtgenote in Zweden, het toenmalige centrum van de Europese jazzmuziek. Hij ontmoette daar onder meer Quincy Jones, die grote bewondering had voor zijn drumspel.   Na zijn terugkeer was hij tot aan zijn overlijden aan de gevolgen van een hersenbloeding onbetwist de spil van de Nederlandse moderne jazz. Hij staat ook centraal in de serie grammofoonopnamen van Jazz Behind The Dykes. De jaarlijks toegekende grote prijs van de Nederlandse jazz was tot 1980 naar hem vernoemd (vanaf 1980: Boy Edgar prijs). Bron: nl.wikipedia.org/wiki/Wessel_Ilcken