Gluren door de ramen

Foto: Machiel Spruijt

Gluren door de ramen

Reflectie van het verleden

Wat meteen opvalt wanneer je naar binnen kijkt zijn de vele spiegelingen in de kamers. In de ramen weerkaatsen de gebouwen aan de overkant van de straat, even verderop wordt een klant naar binnen gewuifd. Het contrast tussen de stijlvolle kamers en de grauwe buitenwereld doet vreemd aan. En niet alleen de ruit reflecteert, de vloer van de kamer bestaat volledig uit spiegels.

Edwin Becker, hoofdconservator tentoonstellingen van het Van Gogh Museum, legt de gedachte erachter uit: “We willen de link tussen het verleden en het heden benadrukken. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het bed. Er staat een hedendaags bed en boven aan het plafond hangt een negentiende-eeuws bed. Het is een soort spiegeling, een reflectie van het verleden.” Aan de muren van de stijlvolle kamers hangen lichtbakken met reproducties van kunstwerken die in de tentoonstelling te zien zijn. Naast de connectie met het verleden is er zo ook een verbintenis met het Van Gogh Museum. De inrichting van de kamers, ontworpen door Vera Selhorst in samenwerking met ontwerpstudio Clément & Sanou, sluit visueel aan op de tentoonstelling in het museum.

Een reflectie van het verleden

Foto: Machiel Spruijt

Een reflectie van het verleden

Lichte Zeden x Red Light District

Edwin Becker vertelt hoe het idee van deze bijzondere peeskamers (de afwerkkamer van een prostituee) ontstond: “Het thema van de tentoonstelling in het Van Gogh Museum is prostitutie. Amsterdam is natuurlijk bekend van de Wallen, dus dat was een mooie kans om de tentoonstelling met de actualiteit te verbinden. Dit pand was vrij en Stadsgoed, de beheerder van veel panden hier, wil graag nieuwe initiatieven in deze buurt.” De pop-up tentoonstelling, die ‘Lichte Zeden x Red Light District’ heet, haalt het thema van de expositie uit het museum en brengt het naar de actualiteit en naar de plek waar het helemaal past. Voorbijgangers in de Sint Annenstraat krijgen een andere kant van prostitutie te zien. Het heden en verleden van de betaalde liefde loopt hier door elkaar heen.

Edwin Becker van het Van Gogh museum

Beeld: Machiel Spruijt

Edwin Becker van het Van Gogh museum

Prostituees naar het Van Gogh Museum

Becker vertelt dat het museum een goede band met de prostituees in de omgeving heeft: “We hebben de vrouwen een voorstel gedaan om ze rond te leiden in het museum. Daar hebben ze heel enthousiast op gereageerd.” Binnenkort kunnen de prostituees uit de buurt dus gaan kijken hoe hun beroep in de negentiende-eeuwse Franse kunst werd afgebeeld. Verder heeft het museum contact met Stichting Proud, de Nederlandse belangenvereniging voor sekswerkers. De reacties op de tentoonstelling zijn positief. Dat was nog even spannend, want dit is de eerste keer dat in een tentoonstelling dit onderwerp zo breed aan bod komt.

The Art Lovers

Beeld: Machiel Spruijt

The Art Lovers

The Art Lovers

In een ruimte boven de peeskamers staat het thema van de tentoonstelling in grote letters op de muur. De boodschap luidt: kunst is prostitutie. Becker is enthousiast over het programma dat hier de komende maanden zal plaatsvinden: “Vrijdag is er bijvoorbeeld een performance van Dennis Vanderbroeck. Die stelt zichzelf ten tonele, als een soort mannelijke prostituee, en vraagt zich dan af: was is kunstenaar zijn? Moet je jezelf ook hoereren voor het grote publiek? Dat is leuk, het zijn relevante kwesties die we mee kunnen nemen in het thema prostitutie.”

De kleine ruimte boven de kamers wordt gebruikt voor het project ‘The Art Lovers’. Er worden onder meer interviews en debatten gehouden. Het programma is divers: van een modelabel dat geslachtsloze mode ontwerpt, tot een kunstenaar die kunstwerken maakt van seksspeeltjes: “Bijvoorbeeld een vibrator met een mechanisch systeem erin verwerkt, heel gedetailleerd en geavanceerd. Hij wil de scheidslijn tussen spielerei en serieuze kunst doorbreken.” Omdat de ruimte beperkt is worden de interviews gefilmd en gestreamd, ze zijn niet open voor publiek. “Het blijft kleinschalig, vanwege de beperkte ruimte en het intieme karakter zijn de interviews alleen buiten door de ramen te volgen. Maar via de livestream en de website heeft het toch een groot bereik en blijft het publiek betrokken bij de actuele discussies.”

Een nieuw publiek?

Of het Van Gogh Museum vaker tentoonstellingen gaat verbinden met pop-up locaties kan Becker nog niet zeggen. Maar het werkt wel, zo’n extra uithangbord voor een expositie: “Soms hebben mensen een extra push nodig om ze het museum in te krijgen. En dit helpt zeker om een ander publiek aan te spreken.” Overdag is het nog rustig in de Sint Annenstraat, maar vrijwel alle voorbijgangers werpen even een blik naar binnen. Door hun eigen weerspiegeling in het raam zien ze een luxueus ingerichte kamer met zwevende bedden en spiegelvloeren. Die verbaasde blikken, dat is wat het Van Gogh Museum wil bereiken. En natuurlijk zou het mooi zijn wanneer de nieuwsgierig geworden voorbijgangers vervolgens ook even in het museum komen gluren.

Lichte Zeden x Red Light District is in elk geval tot eind april te zien in de St. Annenstraat, nummer 21. De tentoonstelling in het Van Gogh Museum loopt tot 19 juni.

Auteur: Machiel Spruijt

Publicatiedatum: 24/03/2016