3 min

Sjako

Sjako

Wouter Planteijdt (1957) is slechts dertien jaar oud als hij een eerste single uitbrengt met zijn band Speed. Hij speelt daarna in de Nederlandstalige rockband Door Mekaar, samen met zijn oudere broer Dolf, en Het Pandorra Ensemble en Sjardin’s Terrible Surprise voordat hij in april 1981 Sjako! opricht. De band is vernoemd naar een middeleeuwse Amsterdamse dorpsgek. Onder de eerste bandleden bevinden zich onder meer multi-instrumentalist Maarten Veldhuis en zangeres Ella Elbersen (Herman Brood). De komst van bassist Thijs Vermeulen in 1982 is het begin van een jarenlange samenwerking tussen Vermeulen en Planteijdt.Op het eerste album uit 1986 worden invloeden van de Britse symfonische band King Crimson gekoppeld aan het open geluid van The Police. De muziek zet de luisteraar regelmatig op het verkeerde been. Met nieuwe nummer Jaap J. Vrenegoor zet Sjako! muzikaal een gigantische stap voorwaarts, zoals te horen is op het tweede album L’Amour Qui Fait Boom…, een plaat die wordt uitgebracht op Columbus Records, het Haarlemse boekingskantoor waarvoor manager Rob Acda werkzaam is. Hij zorgt ervoor dat de band een optreden krijgt op de Berlin Independence Days, een muziekbeurs waar alternatieve bands zich aan de Europese concertpromotors kunnen presenteren. Het levert een uitnodiging op voor het New Music Seminar in New York. De nummers zijn echter te complex om een groot publiek aan te spreken.Wouter Planteijdt en Thijs Vermeulen touren in 1990 door Europa als begeleidingsband van de Britse zanger Adrian Borland die in deze periode in Haarlem woont. De Amerikaan Robert Musso produceert de derde, gespierde rockplaat Secret Skin. Planteijdt laat zich in interviews ontvallen fan te zijn van onder meer de Canadese rockmuzikant Bryan Adams. Het trio speelt in 1991 op het grote Deense popfestival Roskilde. De laatste cd als trio is Livewire (1993). Met de komst van toetsenist Victor Heeremans en de Schotse gitarist Alan McLachlan groeit Sjako! uit tot een vijfmansformatie. Once Upon A Revolution, de eerste cd in de nieuwe bezetting, oogst weer goede kritieken, al vinden sommige fans van het eerste uur de muziek een beetje simpel geworden. Drummer Vrenegoor stapt op en gaat werken als fotograaf van stills voor films van onder anderen Paul Verhoeven. Zijn plaats wordt ingenomen door René van Collem, zoon van filmrecensent Simon van Collem en voorheen actief bij Doe Maar en Powerplay.Thijs Vermeulen en Maarten Veldhuis spelen in de band van zangeres Bloem de Ligny. Wouter Planteijdt brengt twee soloalbums uit: W (1998) en het ingetogen, akoestische rootsalbum Jotter’s Whiffle (2003). Planteijdt en Vermeulen maken in 2006 deel uit van de begeleidingsband tijdens de theatershow van The Blues Brothers met Bob Fosko (Raggende Manne) en Jim de Groot, zoon van Boudewijn de Groot. Ze zijn ook te horen op het album Langzaam Los van zangeres Beatrice van der Poel, Vrij! van cabaretier Jeroen van Merwijk en het tweede album van de Haarlemse singer-songwriter Maarten Veldhuis onder de naam Larry Cook. Wouter Planteijdt werkt samen met zangeres Marijn Wijnands aan songmateriaal dat in juni 2007 onder de naam Ma Rain wordt uitgebracht op het album Harbour.Met gitarist René van Barneveld (Urban Dance Squad) in de gelederen brengt Sjako! in het najaar van 2008 op het Coolhouse label van Leo Blokhuis de cd Lucky Spots uit. Naast de vele eigen nummers en Motel Blues van Loudon Wainwright III bevat de plaat ook covers van Bill Withers en Frank Zappa. Eind maart 2009 gaat Wouter Planteijdt over de kop gaat met de fiets. Hij breekt daarbij zijn ellenboog in 43 stukjes. Pas in december 2012 keert de band terug met een optreden in de Rabozaal van de Melkweg te Amsterdam tijdens het festival Electric Guitar Heaven. In juni 2013 speelt Sjako! op Beeckestijnpop in Velsen-Zuid. Als Henny Vrienten in 2014 zijn nieuwe soloalbum En Toch promoot met een tournee door Nederland, speelt Wouter Planteijdt mee zijn begeleidingsband.

Bron: http://www.muziekencyclopedie.nl/action/entry/Sjako!

Publicatiedatum: 07/11/2011